Tot begin 1900
Tot in de twintigste eeuw was het gebruikelijk dat de overledene thuis werd opgebaard. Het was toen nog de gewoonte dat de buren hun noaberplicht moesten vervullen. Begraven geschiedde per lijkkoets, een statige koets geheel in het zwart, getrokken door een of twee paarden. Ook deze paarden waren in het zwart met rouwgewaad en zwarte kappen op het hoofd.
In Denekamp en omstreken was met name Frans Wiefferink (ook wel genaamd Loams Frans) en later Bernard Morsink (ook wel genaamd Loams Bent) bekend als de persoon, die een koets met paarden had en dat werk verrichtte.
Vanaf ca. 1920
In die jaren werden de R.K. begrafenisvereniging St. Barbara en de onderlinge begrafenisvereniging Helpt Elkander-WA opgericht. De dorpskernen werden groter en een beroep op de burenplicht werd vooral in de kernen niet meer als vanzelfsprekend beschouwd. De kosten van een begrafenis waren voor inwoners een te grote, meestal onverwachte uitgave en om daarvoor een spaarpot te vormen werden de genoemde verenigingen opgericht.
Ook het thuis opbaren was niet altijd mogelijk en daarvoor werden ruimtes ingericht om de overledene op te baren, aanvankelijk was dit in een ruimte naast het ziekenhuis in Denekamp aan de Wilhelminastraat.
Na de bouw van het bejaardentehuis in 1965 werd een ruimte aan de zijkant van het bejaardentehuis ingericht als ruimte waar de overledene opgebaard kon worden.
Vanaf ca. 1970
In die jaren kwam de behoefte om een meer geschikte plaats om de overledene een waardig afscheid te kunnen geven. De gemeenteraad van de gemeente Denekamp was van mening dat het gewenst was om een ruimte te bouwen waarin dat mogelijk was.
Op 13 juli 1979 werd de stichting Mortuarium Denekamp opgericht met als oprichters:
- Het kerkbestuur van de Rooms Katholieke Parochie te Denekamp en ook tevens vertegenwoordigend het kerkbestuur van de Rooms Katholieke Parochie te Noord-Deurningen.
- Het bestuur van de Nederlandsche Hervormde Gemeente Denekamp of de Nederduitsche Hervormde Gemeente , gevestigd te Denekamp.
- Begrafenisvereniging St. Barbara, gevestigd te Denekamp.
- Begrafenisvereniging Helpt Elkander, gevestigd te Denekamp.
Het bestuur bestond uit een vertegenwoordiger van de genoemde oprichters plus:
- Twee vertegenwoordigers van de Gemeente Denekamp.
- Een vertegenwoordiger van de uitvaartvereniging te Beuningen, gemeente Losser.
- Een vertegenwoordiger van de lijkwagenvereniging te Denekamp.
Op 14 september 1979 werd door de stichting grond aangekocht van de Nederlandsche Hervormde Gemeente Denekamp of de Nederduitsche Hervormde Gemeente.
Daarna is het gebouw gerealiseerd aan de Wiptoen te Denekamp.
De gemeente Denekamp was financieel volledig betrokken bij de financiering van de gehele bouw en vulde ook de exploitatietekorten aan.
Vanaf 1995
Eind 1994 heeft de gemeente Denekamp aangegeven dat de stichting volledig zelfstandig moest worden. Dat betekende dat het gebouw inclusief grond eigendom werd van de stichting en dat deze moest zorgen voor een sluitende begroting, dus zonder een bijdrage in de exploitatie van de gemeente. De gemeente Denekamp wilde ook niet meer vertegenwoordigd zijn in het bestuur van de Stichting vanaf 1995.
Als gevolg van het wegvallen van de bijdrage in de exploitatie van de gemeente Denekamp, moesten de tarieven sterk verhoogd worden om een sluitende begroting te krijgen.
Mede daardoor besloten de Rooms Katholieke kerkbesturen van Noord-Deurningen en Beuningen zelf voorzieningen te maken om hun overleden parochianen te kunnen opbaren.
In 2000 heeft de stichting een interne verbouwing verricht en is met name de routing in het gebouw verbeterd.
Nu 2015
Uitreden initiatiefnemers
Op 1 januari 2015 is St. Barbara opgehouden te bestaan. Mede daardoor moesten de statuten van de Stichting Mortuarium Denekamp worden aangepast. Omdat de parochie Noord-Deurningen en de lijkwagenvereniging te Beuningen geen belang meer hadden bij het gebouw zijn ook hun zetels binnen de stichting vervallen. Aangezien ze beschikten over een eigen oplossing waar de overledene opgebaard kan worden, hadden zij geen belang meer bij de Stichting .
Uitbreiding van het gebouw
Eind 2015 is de aannemer begonnen met de aanpassing en uitbreiding van het gebouw.
In de bestaande ruimte zijn aan de linkerkant twee zogenaamde 24-uurskamers gekomen. Tevens is er een uitbreiding van een hal voor de twee kamers en aan de achterzijde is een ruimte voor het afgeven van bloemen en een magazijn en een ruime aflegruimte gerealiseerd.
Door deze uitbreiding hebben wij de beschikking over twee zeer sfeervol ingericht 24-uurskamers ook wel genoemd “familiekamers” en de mogelijkheid en ruimte om zonder gebruik te maken van deze kamers de overledene op een passende wijze op te baren.
Daarnaast bestaat de mogelijkheid om in een eventuele aparte ruimte de familie te condoleren met het verlies van de overledene en ook eventueel een afscheidsviering te houden. U kunt uw wensen bespreken met de uitvaartbegeleider, deze is op de hoogte van de mogelijkheden. Nagenoeg elke wens kan ingevuld worden. De 24-uurskamers hebben de passende naam “Dinkel “Kamer” en “Toren Kamer” gekregen. Deze namen hebben betrekking op de rivier de Dinkel die door Denekamp stroomt en de markante toren die op het Nicolaasplein staat en tegen de Rooms Katholieke kerk is aangebouwd. Deze toren, ook wel ” ’n Oaln Griezen” genoemd, is voor velen in de omgeving het centrale punt in Denekamp.
Deze uitbreiding is medio 2016 in gebruik genomen.